Almanlar.. Futbol ve takım disiplini, oyun zekaları, ekol olarak futbola bıraktıkları izler.. Aslında onları tanımlamak için Futbol=Almanya desek sanırım haksızlık etmemiş oluruz.
2014 dünya kupasında şüphesiz ki oynadıkları oyunla, gerek saha içinde gerek saha dışında gösterdikleri centilmen ve futbolun dogasına yakışan hareketleri ile bizlerin, taraflı tarafsız herkesin takdirini kazanan takım oldu Almanya.
Dün akşam Maracana da yine o bildiğimiz Almaya vardı Arjantin karşısında. Takım içi uyumları ile yardımlaşma ve stratejiyi olduğu gibi sahaya yansıtma çabaları ile meşin yuvarlağa dokunma çabası içindeydiler. Senelerdir yapılan futbolu bireyselleştirmeye inat, formasını sırtına geçirmiş tek bir oyuncudan medet ummaya çalışan takımların aksine, 11+7 kişiye hedef gösterten bir Löw ve hedefe olabildiğince gitmek, tekmeye adeta kafa uzatmak için bir biri ile yarışan oyuncular topluluğu ve kazanma hırsı ile dolu bir Alman Milli Takımı vardı.
Ama Arjantin Milli Takımınında hakkını yemek adaletsizlik olur. Maça iyi hazırlanmış, gerçekten kupayı avcuna alıp havaya kaldırmak için sahada yerini almış bir Arjantin vardı. Durum buyken, Arjantin Panzerleri oldukça zorladı. Dikine giderek savunma zaaflarından yararlanmaya çalışıp bireysel Messi oyunu ile denediler, denediler.. Ama takım olarak yapmadılar bunu ve golün eksikliği bu yüzden karşılarına çıktı..
İşte yine o takım ruhundaki eksik olan taraf 2014 Dünya Kupası boyunca takımların nasıl üstesinden gelemeyip başlarını ağrıttıysa dün gecede 113. Dakikada Arjantinin fişini çekti. Gol 113 de gelmese 119. dakikada gelecekti ve Almanlar o kupanın sahibi olacaktı bu kaçınılmaz sondu.
113. Dakikada Mario Götze'nin akıl dolu göğüs kontrolü ve daha top yere düşmeden kendini yere doğru savurup topa usta işi dokunuşu ile gelen gol, sadece bir gol olmaktan ötedeydi. Almanya Milli Takımına Dünya kupasını, Milli armalarına 4. Yıldızı ve de en önemlisi futbola bireyselden öteye Takım Ruhunu tekrardan armağan etmişti.
İki takımda 120 dakika boyunca bizlere topa sanki biz vuruyormuşcasına zevk ve heycan, sanki kupayı biz alacakmışız gibi istek verdiler içimize. Bu yüzden futbolun ruhuna yaptıkları bu katkıdan dolayı iki takımada sonsuz tesekkur etmek, biz futbol severlerin yapacağı yegane şeydir.
Teşekkür ederiz Almanya,
Teşekkür ederiz Arjantin..
Bir parantezde Türk Milli Takımımıza açmak istiyorum. Keşke Brezilya da olabilsek, keşke bu havayı bizlerde soluyabilseydik.. Bu heycanı bizlerde sırtımızda Ay-Yıldızlı formamızla yaşayabilseydik. Umuyoruz ki bu son ayrılık olur da Milli Takımımız hakettiği yerlere el birliği ile gelir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder